Het is meer dan een jaar geleden sinds de release van de verplichte videogame Animal Crossing New Horizons, dus laten we eens kijken naar een van de belangrijkste aspecten van de game. De omgeving, de complexe berichten binnen het spel en de verschillende ideeën en meningen van de spelers.
In de nieuwste versie van de 21 jaar oude videogameserie Animal Crossing leeft je avatar op een eiland met nauwelijks middelen.
Je hebt geen andere keuze dan een wasbeer met monopolistische neigingen, genaamd Tom Nook, in het krijt te staan bij het kopen van een huis. Je kunt dan je eiland laten groeien en aanpassen, en meer inwoners binnenhalen die allemaal antropomorfe dieren zijn.
Om uw schuld terug te betalen, heeft u valuta nodig die bekend staat als klokken. Bellen kun je verdienen door dingen als fruit te verkopen, maar ook levende vissen en insecten die je moet vangen.
Een nieuwe toevoeging van New Horizons is de mogelijkheid om zelf items zoals meubels en gereedschap te bouwen. Daarvoor heb je echter hout, metalen en andere grondstoffen nodig.
Onbeperkte bronnen
Je kunt hout krijgen door je bijl op de bomen op je eiland te gebruiken. Neem echter te veel en de boom zal verdwijnen. Als je niet wilt dat je eiland een dorre woestenij wordt, kun je tegen betaling naar een ander willekeurig gegenereerd eiland reizen. Dan kun je alle bomen omhakken; het eiland verlaten van alle hulpbronnen.
De staat waarin je het eiland achterlaat, doet er in het grote geheel niet toe: het volgende eiland wordt gevuld met grondstoffen en je kunt de vicieuze cirkel voortzetten.
Waarom maakt het uit?
Ik speel zelf Animal Crossing, dus ik geloof niet dat het leuk vinden van deze game je tot massale ontbossing leidt. Natuurlijk begrijpen spelers dat iets wat je in een game doet, niet noodzakelijkerwijs betekent dat het in het echte leven moet worden gerepliceerd. Animal Crossing wordt echter niet alleen gespeeld door volwassenen die hun escapistische dromen waarmaken, maar ook door kinderen. Daarom is het des te waardevoller om de boodschap van deze games te maken voor hun beïnvloedbare publiek.
Niet dat ik denk dat het de volgende generatie zal veranderen in insectenvangende eilandkolonisten met een vreemde angst voor wasberen. Ik bedoel, ik speelde Animal Crossing Wild World als kind en bleek maar... een beetje bang voor wasberen? Wat ik bedoel is dat Animal Crossing potentieel kan worden gebruikt als een educatief hulpmiddel.
Het zou interessant zijn als het spel meer realisme zou bevatten door natuurlijke hulpbronnen niet in oneindige hoeveelheden te hebben. Misschien zou er een limiet kunnen zijn aan het aantal eilanden dat je kunt uitputten, en het zou een paar dagen duren om alles terug te laten groeien.
Dag van de Aarde
Ik heb een beetje Animal Crossing: New Horizons gespeeld, maar ik heb nog niet op Earth Day gespeeld. In het spel staat het bekend als Natuurdag en vindt het plaats op 22 april. Het is een speciale dag gericht op tuinieren en de omgeving van uw eiland. Ik heb echter op Natuurdag gespeeld; binnen de New Leaf-generatie van de franchise ACNH Klingels. Op Nature Day stond Isabelle, een lieftallige assistente van het stadhuis; ze legde me uit dat de natuur belangrijk is en gaf me een wereldbol.
Het was een mooi evenement, maar ik had graag een paar regels gezien waarin wordt uitgelegd dat een gameconsole energie verbruikt, zodat de jongste spelers zich daar bewust van kunnen worden. Vooral omdat het uitschakelen van je console een goede manier kan zijn om in het echte leven deel te nemen aan Earth Hour.
Het toevoegen van dit stukje informatie zou niet te ver afdwalen van de berichten over overspelen die in New Leaf waren verwerkt. Inderdaad, als je al een bepaalde tijd aan het spelen was, zouden de dorpelingen je vragen of je moe was en een pauze nodig had.
Het speciesisme-argument
Volgens een artikel van People for the Ethical Treatment of Animals (PETA) zijn veel van de activiteiten in Animal Crossing niet respectvol voor de virtuele dieren en de natuur.
Het artikel gaat uit van het idee dat, hoewel er geen echte vissen gewond raken als je in het spel vist, de handeling om dit te doen nog steeds moreel verkeerd is, zelfs als het virtueel is.
Daarom stelt het artikel dat veganistische spelers niets zouden moeten doen wat ze in het echte leven niet zouden doen Animal Crossing artikelen, zoals insecten vangen. Het volgen van deze regels zou een grote invloed hebben op de gameplay.
Ik denk niet dat het verkeerd is om in het spel te vissen. Ik ben ook geen veganist, maar er zijn geen ongeldige manieren van spelen. Dus als het voor een veganist leuker is om ook veganist te zijn in het spel, dan is dat maar zo!
Wat ik onrealistisch vind, is het idee dat natuurlijke hulpbronnen in eindeloze hoeveelheden aanwezig zijn. In Animal Crossing is er geen concept van overbevissing, en dit is logisch omdat jij de enige bent die vist of insecten vangt. De andere bewoners proberen vaak maar vangen zelden veel!
Een concept van biodiversiteit zou echter aan het spel kunnen toevoegen. Misschien kun je ervoor zorgen dat je niet altijd dezelfde soort vangt om het tijd te geven om aan te vullen.
Vreemde situaties
Animal Crossing weerspiegelt ook het dilemma dat de mensheid altijd heeft gehad over dieren. Zijn het individuen die onze vrienden zijn? Zijn het strikt middelen? Zijn ze allebei of ergens tussenin?
Neem dit scenario: het regent op je eiland, maar je kleedt je avatar in een regenjas en gaat kletsen met je vriend Puddles, een schattige roze kikkerdorpeling. Dan ga je vissen en trek je… een kikker! Die je vervolgens aan Tom Nook kunt verkopen of als decoratie in je huis kunt neerzetten.
Hoewel Puddles een personage is waarmee je wordt aangemoedigd om te communiceren en mee te voelen, en die je niet kunt gebruiken, is de kikker die je hebt gevangen een hulpbron. Dit betekent dat Animal Crossing ons de tegenstrijdige manieren laat zien waarop we onze relaties met dieren als mensen zien.
Ik denk niet dat dit betekent dat Animal Crossing een boodschap probeert te sturen over de behandeling van dieren. Ze lijken zich echter bewust te zijn van de eigenaardige situaties die zich in het spel voordoen en wijzen ze met humor aan.